-
1 σποδος
ἥ1) неостывшая зола, тлеющий пепел Hom., HH., Her.μαντείη σ. Soph. — вещий пепел ( от сожженных на алтаре жертв);
οἴκημα σποδοῦ πλέον Her. — комната, наполненная пеплом (куда помещали приговоренных к смерти;вид мучительной казни в Египте и в Персии);ἐν σάκκῳ καὴ σποδῷ NT. — во вретище и пепле2) сожженные останки, прах Aesch., Soph.3) пыль, песок, прах4) шутл. пьянчуга
См. также в других словарях:
σποδός — ἡ, ΝΜΑ 1. μισοσβησμένη στάχτη, καφτή στάχτη από ξύλα ή ξυλάνθρακες, χόβολη («τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῡ ἤλασα πολλῆς», Ομ. Οδ.) 2. η στάχτη από καμμένο νεκρό (α. «διασκόρπισαν τη σποδό της στη θάλασσα» β. «ἀντὶ δὲ φωτῶν τεύχη καὶ σποδὸς εἰς ἑκάστου… … Dictionary of Greek